Over tien dagen is Benthe een half jaar oud! Echt he, al weer een half jaar oud. Help wat gaat het snel. Ze is al bijna 7 kilo, en al ongeveer 65 cm lang (nog twee weken en we gaan weer naar het cb), ze rolt om, ze grijpt naar haar speeltjes en zit zelfs al eventjes rechtop in haar nieuwe stoel. Meisje brabbelt er op los, kwijlt als een gek en lacht naar alles en iedereen. Ze kijkt om zich heen en neemt heel de wereld nieuwsgierig op. Het is echt een bijzonder avontuur zo’n kleintje.

Maar wanneer Benthe een half jaar oud is, betekent het ook dat ik bijna een half jaar al aan het ‘ontzwangeren’ ben. En boy, ik heb het idee dat ik meer last heb van mijn hormonen nu dan ik had tijdens de zwangerschap. Ik vond deze tag dus wel toepasselijk.

Oh en jongens onderhand weten jullie wel dat ik gek bij op tags invullen. Dus even de credits: ik kwam deze tegen bij La Vie De Mama. En de tag is bedacht door Be Ineffable.

10x ontzwangeren

Hoe lang is het geleden dat je kindje is geboren?

Benthe is geboren op 16 januari dit jaar, nog eventjes en ze is een half jaar oud.

Is jouw kraamweek verlopen zoals je had gehoopt/verwacht?

Ik had verwacht dat de kraamweek fysiek heel zwaar zou zijn. Zoals zelf een zware griep hebben en dan toch door moeten, omdat je moet zorgen voor een kleintje. Maar eigenlijk viel dat gedeelte heel erg mee! Fysiek voelde ik me prima, natuurlijk was ik moe en vooral als ik nu de foto’s van die week zie schrik ik best van hoe bleek ik was en hoe moe ik er uit zag. Maar toch vond ik dat meevallen. De mentale en emotionele impact; daar was ik niet op voorbereid en dat vond ik veel heftiger dan dat ik me bedacht had. De kraamtranen duurde bij mij ook geen vier dagen, maar wel 10 weken. Oeps. Ik had echt het idee dat alle hormonen zich negen maanden lang hadden opgespaard en er toen allemaal in één keer uit knalde.

Waar heb je op dit moment behoefte aan?

Waar heb ik behoefte aan? Eerlijk? Aan chocolade, ik ben zo ongesteld op het moment! Poef… Nee maar serieus, als we het hebben over ontzwangeren dan zou ik het heel erg fijn vinden als de haaruitval op zou houden. Het hele huis ligt vol met mijn haar, je zou de badkamer moeten zien. Het is echt erg, ik krijg inhammen op mijn hoofd en mijn haar is zo dun. Ik ben echt bang dat ik kaal wordt.

In welk opzicht ben je veranderd nu je moeder bent?

Ik denk dat ik best veranderd ben. Op het werk ben ik een stuk relaxter, issues die me voorheen heel erg konden aangrijpen kan ik nu makkelijker naast me neerleggen. En thuis is thuis, thuis is geen ruimte meer voor werk. Er is een moppie wat mijn aandacht vraagt en ik wil er ook voor haar zijn.

Als ik deze vraag aan mijn vriend stel dan zegt hij gekscherend dat ik vergeetachtiger ben. En daar heeft hij best een punt, mijn ‘mom-brain’ is er wel echt, ik moet echt met lijstjes werken en ik moet mijn agenda goed bijhouden. Hij vind mij ook zorgzamer en minder gestrest. Hey dat klopt wel met wat ik zei hé, gelukkig.

Wat valt je zwaar in deze periode van ontzwangeren?

Nou eigenlijk wat ik ook zei over de kraamweek. Die emotionele verandering die valt me heel zwaar. Vroeger was ik gek op horror-films…daar heb ik nu bijvoorbeeld erg veel spijt van. Elke keer als ik ’s nachts er uit moet om naar Benthe te gaan, spoken die films door mijn hoofd heen. Vreselijk. Maar ook stomme dingen grijpen me echt veel meer in. Het nieuws over die Thaise voetballertjes die vast zitten in de grot, kom maar op met die tranen. Een mooi verhaal met een goed einde, ik zit zo een half uur te janken. Een serie zoals ’13 reasons why’, ik huil alleen maar, want hoe hou ik ons meisje veilig op die leeftijd? Echt jongens, ik huilde vroeger echt niet, echt niet!

Hoe combineer jij je werk en ouderschap samen en hoe ervaar je dat?

Ik werk 32 uur per week voor mijn werkgever, dat zijn vier dagen. Op woensdag ben ik vrij en ben ik bij mijn meisje. Op dit moment vind ik het prima dat ik ‘zo veel’ werk. Benthe gaat drie van deze dagen naar de gastouder en vrijdag is papa-dag. Ik hou van mijn werk en ben erg blij dat ik dit kan doen en dat het ook goed voelt. Dat komt ook omdat ik zeker weet dat Benthe het goed heeft bij de gastouder. Maar…als ik op maandag of op donderdag haar moet wegbrengen naar de gastouder gaat me dat nog steeds niet in de koude kleren zitten. Het is veel beter als vriendlief dat dan doet. Poeh, ik moet altijd nog even slikken als ik weg ga.

En heel raar, de eerste weken had ik niet echt behoefte om gedurende de dag updates en appjes te ontvangen van de gastouder, maar ik krijg dit steeds meer. Ik wil toch graag één keer per dag wel weten hoe het gaat… raar.

Hoe ben je nu ten opzichte van je oude ik?

Moeilijke vraag. Ik hoop dat ik een stukje verantwoordelijker ben. Ik weet zeker dat ik een stukje huiselijker ben. Het is gewoon ook niet meer mogelijk om constant de deur achter je weg te trekken en lang leven de lol te doen. Ik ben soms nog erg zoekende naar het balans, waar begint en eindigt Linda en wanneer ben ik nou alleen maar ‘mama’? Zo vond ik het heel vreemd; de eerste avond dat ik echt ‘uit’ was, was naar een taarten decoratie avond van de personeelsvereniging. Opeens heb je dan door dat je bij een ‘andere club’ hoort, de club van ‘moeders’. Deze mensen kennen mijn dochter niet, kennen mij niet als moeder. Maar toch gaat het gesprek telkens over, of terug naar, de kinderen. En je praat mee, want ze vragen je ook dingen.

Hoe gaat het lichamelijk met je?

Ik ben nog nooit zo ‘brak’ geweest als sinds dat ik moeder ben geworden. Ondanks dat mijn bevalling best heel prima was hoor, is mijn lichaam gewoon wel anders. Ik had eerst weken last van mijn bovenrug, ik denk door verkeerd tillen. En nu is al een paar weken mijn onderrug aan de beurt, vooral als ik in bed lig. Echt killing; kan je eigenlijk slapen en dan doet je rug zo zeer dat het niet wil. Vreselijk! Mijn menstruatie is ook veel pijnlijker dan hiervoor. Ik ben nog steeds moe en mijn ijzer is nog laag. Daarnaast heb ik niet zozeer extra kilo’s overgehouden van de zwangerschap, ja een stuk of vijf misschien, maar goed dat is niet mega veel. Maar mijn lichaam ziet er wel echt anders uit. Ik heb bijvoorbeeld echt geen vrede met mijn buik. Maar daar werken we aan.

Wat is het meest veranderd in je leven sinds de geboorte van je kindje?

Wat niet? Ik ben veranderd, onze relatie is veranderd, ons huis is veranderd (de hoeveelheid spullen die een meisje van 6 maanden oud al heeft!), de relatie met mijn ouders, mijn relatie tot mijn werk. Alles is anders en dat is niet erg. Maar het zijn wel allemaal positieve veranderingen. Mijn vriend en ik zijn nog closer, ik ben relaxter over mijn werk, en al dat speelgoed in huis… ach prima toch. Je krijgt er zoveel voor terug, haha. 😉

Wat wil je na 9 maanden na de geboorte van je kindje ook gedaan/bereikt hebben?

Ik hoop dat mijn haaruitval minder/over is met negen maanden, ik hoop dat ik fitter ben en beter in mijn vel zit. Maar ik hoop dat ik nog steeds net zo erg geniet van haar als nu. En ik wil dat mijn vriend en ik nog steeds net zo gek zijn op elkaar als nu. En tegen die tijd zal ik een keuze moeten maken, ga ik een study doen ja of nee. Spannend!

Vind je deze tag ook leuk? Neem hem dan vooral over! Ik ben heel benieuwd naar jou antwoorden.

Volg mij ook op Instagram en Facebook