Benthe is negen maanden oud! Je hoort het wel vaker; negen maanden op en negen maanden af. En stiekem kijk ik best uit naar het moment dat de ‘negen maanden af’ voorbij zijn. Ik heb behoefte om weer wat meer ‘mezelf’ te voelen. Toen Benthe zes maanden oud was heb ik al een keer de 10x ontzwangeren TAG ingevuld. Sommige vragen behandel ik vandaag weer even en ik vertel je hoe ik de laatste tijd ervaren heb. Lees je weer mee?

Hoe gaat het lichamelijk met je?

Eerlijk? Met up’s en down’s. Ik heb er lang over gedaan om het te erkennen, maar ik kan niet meer anders. Maar sinds 3 maanden na de bevalling heb ik last van bekkenpijn. Ik vond het een lange tijd belachelijk. Dit krijg je toch juist tijdens je zwangerschap, of je krijgt het niet?! Nou mooi niet dus. Je kan het dus ook krijgen na de bevalling. Na de bevalling heb ik eigenlijk ook niet stil gezeten. Niet op bed gelegen. Ik liep meteen weer het huis door, voelde me goed, ging elke dag 10 x de trap op en af om luiers te verschonen en een baby in bad te doen. Na een paar dagen zei de verloskundige dat ik het wel rustig aan moest doen. Niet te vaak die trap op en af om je bekken te ontzien,… maar ja, ik voelde me toch prima.

Toen gingen we een weekje weg en kreeg ik last van mijn rug. Ik dacht nog even dat het aan het bed lag, maar het ging niet meer over. Thuis zette het door, pijn in mijn onderrug. Vooral in bed, als ik langere tijd lag. Ik kon niet meer goed op mijn rug liggen, niet op mijn buik liggen. Inmiddels is het niet echt rugpijn meer, maar zit de pijn echt aan de buitenkant van mijn heupen. In bed liggen is echt gruwelijk en laat ik juist dat eens nodig hebben. Ik ben moe en moet juist goed slapen. Maar ja, elke ochtend dus wakker rond 5 uur van de pijn. *zucht*

Gelukkig trekt de pijn met een uurtje na opstaan weer weg en kan ik gewoon alles doen. Maar gatver wat is het vervelend als je pijn hebt en daardoor niet kan slapen.

Wat valt je zwaar in deze periode van ontzwangeren?

Ik heb onwijs last gehad van mezelf. Ja dat klinkt heel raar. Maar ik had echt zo’n makkelijke zwangerschap. Gewoon relaxed. Maar na die bevalling werd ik een wandelende en pratende emotionele achtbaan. Alles greep (grijpt) me aan en ik kan dagen overstuur zijn van het nieuws (dat ongeluk in Oss jongens, ik kan er nog steeds niets over horen). Ik kan geen horror film meer zien, wordt soms zo vreselijk onredelijk en zat echt mezelf in de weg. Daarnaast had ik ontzettende last van haaruitval en dus mijn bekken.

Ik kan dus wel eerlijk zeggen dat ik ontzwangeren veel moeilijk vind dat de zwangerschap zelf.

Nu Benthe negen maanden oud is, heb ik het gevoel dat ik een beetje mezelf terug krijg. Mijn haar gedraagt zich wat beter, ik kan mijn emoties weer iets meer rationaliseren. Ik durf soms weer wat tijd voor mezelf te claimen door lekker te sporten of een boek te lezen. Ik vind het heerlijk dat Benthe nu ook wat zelfstandiger is, ze kan zitten en tijgeren en de wereld ontdekken. En al die wandelingen kunnen nu af gewisseld worden met fietsritjes.

Ik krijg ook mijn ‘hersenen’ een beetje terug op het werk. Ik werkte natuurlijk al weer sinds dat Benthe vier maanden is, maar toch. De afgelopen maanden had ik nog best soms concentratieproblemen en weet ik ook gewoon sommige dingen niet meer. Ik moest echt weer werken en ik moest heel hard werken om alles bij te houden. Ik krijg nu pas weer een beetje grip op de zaak.

Hoe bevalt de combinatie werken en ouderschap?

Goed! Ik werk nu 32 uur per week – 4 dagen. Benthe is drie dagen bij de gastouder en op vrijdag is papa lekker thuis bij haar. Ik vind dit heerlijk. Ik wordt blij van mijn werk en breng dit dus ook mee naar huis. Als ik thuis ben kan ik ook dubbel zo veel genieten van Benthe, juist ook omdat ik niet altijd bij haar ben. Natuurlijk mis ik haar ook wel als ik aan het werk ben, maar ik vind dit een fijne combinatie.

Ik vind het soms nog lastig dat ik tegen beperkingen in het werk op loop. Mijn werk is, ik werk als ambtenaar bij een gemeente, niet altijd van 9 tot 5. Er zijn raadsvergaderingen, openingen of festivals. Soms kan ik niet overal bij zijn, vooral niet als er iets in het weekend gebeurt. Vroeger miste ik niets en ging ik over mee naar toe. Nu moet ik ook ‘nee’ zeggen. Heel begrijpelijk en ik maak ook de juiste keuze, maar soms voelt dit wel even lastig. Als Benthe weer wat ouder is dan komt deze tijd vast weer terug.

Wat is het meest veranderd in je leven sinds de geboorte van Benthe?

Er is veel veranderd. Niet alleen mijn werk. Maar ook de relatie met mijn vriend, de relatie met onze families, vrienden. De vriendschappen zijn rijker geworden. Ik blijf de invloed van mijn kindje op anderen zo bijzonder vinden. Wat zij los maakt bij mijn ouders en schoonouders, bij haar tante en haar peetouders. Ik vind het zo bijzonder om te zien. Er is zo massaal veel liefde. Ik hoop alleen maar dat ze zich dat ook beseft en dat ze dat voelt.

Daarnaast is ons ritme natuurlijk veranderd. We blijven niet thuis ofzo in de weekenden en vinden dat ze haar slaapjes ook best wel in de auto kan doen. Maar toch hou je er rekening mee. Je wil het toch gezellig hebben en dan helpt een gezellige en uitgeruste baby er ook wel bij. Daarnaast is echt uitslapen er niet meer bij en ga je toch wat bewuster een rondje wandelen en eten we ook beter nu ze mee eet ’s avonds. Positieve veranderingen dus. Dat we daarnaast soms ook gewoon heel verkouden worden, omdat Benthe met een snotneus thuis komt. Het zij maar zo.

Hoe vond jij het ‘ontzwangeren’? Makkelijker of moeilijker dan de zwangerschap zelf? Ik ben heel benieuwd!

Volg mij ook op Instagram en Facebook