Papflessen, prakjes, uit het knuistje, met vier maanden, met zes maanden, rijstebloem, ect. Ga maar door. Er zijn zo ontzettend veel keuzes te maken in hoe je begint met het introduceren van voeding bij je kleintje. En de adviezen veranderen elke paar jaar ook. Het consultatiebureau zegt nu weer dat het best is om te beginnen met 4 maanden; ‘de oefenhapjes’ zoals dat zo mooi heet. Dit zou helpen ter voorkoming van allergieën. De Wereld Gezondheidsorganisatie zegt begin met 6 maanden, dat helpt ter voorkoming van overgewicht en zou beter zijn voor de darmpjes en de spijsvertering. Wat is de Kleintjes methode en welke keuzes hebben wij gemaakt?

Ergens tussen vier en zes maanden

Ik heb altijd vol overtuiging geroepen dat we met zes maanden zouden beginnen. Ik zou het zo naar vinden als die krampjes weer in de volle hevigheid terug komen en darmrijping vind ik ook belangrijk. Daarnaast heb ik altijd gezegd dat we haar hier ook in zouden volgen. Toen Benthe vijf en halve maand oud was zag ik aan haar dat ze er erg aan toe was. Ze wilde ruiken aan eten, draaide haar koppie naar ons toe als wij aan het eten waren en vond het allemaal machtig interessant.

Ik gaf toe en haalde in de winkel een pak rijstebloem. Dit kon je of in een fles doen, zodat je de bekende ‘papfles’ kreeg of gewoon als papje maken en zo aan je kindje geven. Wij kozen voor het laatste zodat Benthe ook kon wennen aan een lepeltje.

Ze kreeg met de lunch een paar lepeltjes pap, het ging er allemaal best in en kauwen en spelen met de lepel was het allerleukste wat er was. Die nacht was alleen verschrikkelijk, krampjes en niet willen slapen. Dit was dus eens maar nooit meer.

Watermeloen

Een week later waren we bij mijn schoonouders op de camping voor een barbecue. Ik had watermeloen meegenomen als toetje en had Benthe op schoot. Ze keek reikhalzend uit naar de watermeloen toen ik een stuk vastpakte en ik dacht eigenlijk, waarom niet? Laat haar maar even proeven. Ze werd wild enthousiast. Ze pakte met twee handjes de watermeloen vast en begon te likken en sabbelen. Te schattig! Ze beet nog niets af, maar sabbelen kon ze heel goed.

Eten voor Kleintjes

Ik heb het al eerder aangehaald in het artikel ‘vijf boekentips voor jonge ouders’ dat ik me aan het inlezen was in de methode van Stefan Kleintjes. Stefan Kleintjes is directeur van het Kenniscentrum Borstvoeding en verantwoordelijk voor de website borstvoeding.com. Hij is lactatiekundige en kinderdiëtist en heeft jarenlang onderzoek gedaan en kennis naar het voeden van de kleintjes.

De methode van Stefan gaat verder dan het alleen maar ‘geen prakjes’ en het aanbieden van vaste voeding. Het uitgangspunt is gezellig eten, gezond voedsel en het niet bijzonder maken van eten. Eten is gewoon iets wat bij het leven hoort.

Maar ja, het gaat inderdaad over het aanbieden van hele stukken. Geen geprakte banaan, maar gewoon een banaan, geen geprakte broccoli, maar gewoon een gestoomd/gekookt stronkje. Plakjes komkommer en reepjes watermeloen. Je kindje krijgt, net zoals de rest van het gezin, een bordje voor met eten wat voor hem/haar geschikt is. En kan zelf bepalen wat ze oppakt en in haar mondje stopt. Of heerlijk tot moes knijpt of heerlijk op de grond gooit. Ja, het is een kliederige manier van eten.

rpt

Eten moet je leren

Net zoals dat een kindje leert lopen, leert praten, leert lezen en schrijven. Leert een kind ook eten. En dit kunnen ze ook zelf. De mond en hand motoriek zijn er met zes maanden aan toe om dingen op te pakken. En eten is meer dan alleen ‘eten’. Een baby gaat van volledige borst- of kunstvoeding naar allerlei verschillende smaken, texturen, temperaturen en kleuren. Dit kan je kindje allemaal ontdekken door zelf eten te leren oppakken en in haar mondje te doen.

Bij de Kleintjesmethode heeft je kindje zelf de regie. Zij bepaalt hoeveel en wat ze eet, je bied je kindje dus altijd verschillende soorten groente aan en zij kiest zelf wat ze oppakt en in haar mondje stop of op de grond gooit. Er zijn natuurlijk een paar uitgangspunten (bron is het boek van Stefan Kleintjes).

• Bied je kindje tot 10 of 11 maanden altijd eerst een fles (of borst) aan en daarna pas vast eten. Zo blijft de fles de voornaamste bron van voeding en kan er ook volop geëxperimenteerd worden met eten.
• Bied je kindje geen eten aan als ze moe is.
• Bied je kindje altijd verschillende soorten groente of fruit per keer aan
• Maak er een gezellig moment van, zit allemaal aan tafel en eet dan ook lekker zelf de groente mee die je je kindje aanbied. Zo wordt je ook zelf bewuster.
• Zorg ervoor dat je kindje goed zit, rechtop en ondersteuning voor de voetjes. Zo kan ook het kokreflex het beste werken.
• Op borstvoeding.com staat het voedselintroductieschema. Gebruik dit als je nieuw voedsel wil aanbieden.

Kokhalsreflex

Een kleintje, vooral de allerkleinste zoals Benthe, hebben natuurlijk nog geen of amper tandjes. Maar een stukje afbijten lukt ze echt wel. Die kaakjes zijn goed sterk. Soms zijn mensen dan ook bang dat kinderen zich verslikken in stukjes vaste voedsel. Stefan Kleintjes zegt hierover: “een baby heeft een sterke kokhalsreflex, die zit eerst voorin je mond en verplaatst zich geleidelijk achterin de mond. De kokhalsreflex beschermt je tegen stikken. Komt het eten teveel achterin en is je kind nog niet zo’n geoefende eter, dan gaat hij kokhalzen (kokken). Laat je kind dus maar kokken! Dat gaat hij sowieso doen, vooral in het begin. Niet helpen of ingrijpen, je kind moet dit zelf oplossen (tot op zekere hoogte natuurlijk). Hij spuugt het dan wel weer uit en daar leert hij van, juist hoe meer je kind dit doet, hoe makkelijker hij hierin wordt.”

Ik heb het met Benthe ook al meegemaakt. Twee keer nu dat ze heel moeilijk begint te kijken en een stukje echt uitspuugt. Gelukkig gaat het goed. Natuurlijk is het even spannend en ik ben ook zeker nog van plan om een uitgebreide EHBO-cursus te doen voor kinderen (de basis heb ik gehad). Het stukje ‘gezellig aan tafel zitten’, in deze methode heb ik als mama ook nog niet onder de knie, ik zit heel erg als een havik mijn kind te bestuderen. Niet alleen omdat ik het machtig mooi vind om te zien hoe ze aan het ontdekken is, maar ook vanwege het kokhalzen.

Zoals je ziet gaat deze methode dus heel erg over het vertrouwen hebben in je kindje. Je kindje de vrijheid en vertrouwen geven om het allemaal zelf te ontdekken. Tot nu toe genieten we hier heel erg van. Ik zou je dan ook zeker willen aanraden om het boek van Stefan Kleintjes te kopen (kan op borstvoeding.com) of het te lenen bij de bieb.

Tot nu toe gaat het hier erg goed en genieten we. Ik hoop dat dit ook zo blijft gaan. Hebben jullie je kindje ook wel zelf laten eten? Of vooral hapjes gegeven? Iedereen moet hierin natuurlijk zijn/haar eigen keuzes in maken. We hebben tenslotte allemaal het beste met onze kinderen voor.

Volg mij ook op Instagram en Facebook