Hoe ging de lange autoreis bij ons?

Dit jaar hebben wij onze eerste echte familievakantie gehad. We zijn begin juni lekker met z’n drieën naar Kroatië vertrokken. Benthe is het best gewend om achter in de auto te zitten en we rijden vaak, want we hebben gewoon veel familie en vrienden die verder weg wonen. Maar een reis van 1400 kilometer is toch nog wel een ander verhaal. Hoe hebben we dit aangepakt met een dochter van 16 maanden?

Voorbereiding

Op internet vliegen de tips voor kleine kinderen en lange autoreizen je om de oren. Een rondje googlen levert je heel veel tips op. Natuurlijk heb ik dit ook gedaan voor vertrek. We hebben van te voren besloten dat we de heenreis in twee dagen zouden doen. We gingen nog naar het concert van Marco Borsato de avond van te voren en zouden toch een paar uur slaap pakken voordat we gingen rijden. Op de grens van Duitsland en Oosterijk hadden we een hotel geboekt.

Daarnaast had ik bij de Action en de Kruidvat een rondje gewinkeld en wat kleine cadeautjes ingekocht voor Benthe. Hoewel ze vroeg echt super goed sliep in de auto, is dat nu, sinds we haar stoel hebben omgedraaid en ze kijkt vooruit, echt een stuk minder. Ik hoopte maar dat de reis saai genoeg zou zijn, zodat ze veel zou slapen.

We zijn vertrokken

Om 07.00 uur vertrokken we, op weg naar ons hotel in zuid Duitsland. Benthe heeft ’s ochtends nog haar fles gehad en toen zijn we in de auto gaan zitten. Ze zat rustig, lekker een beetje spelen met d’r pop, speentje in en opeens viel ze rond 10.00 uur in slaap. Hopelijk zou ze even lekker slapen en konden wij even wat kilometers maken.

Helaas was ze 45 minuten later weer klaarwakker. Tijd voor een tussenstop waarbij we ook wat langer zouden stoppen en we Benthe ook even de kans konden geven om te lopen en wat energie kwijt te kunnen. Gelukkig vonden we al snel een uitgebreide ruststopplek langs de Duitse Autobahn, inclusief speeltuin waar ze even lekker los kon.

De rest van de reis verliep rustig. Benthe heeft niet meer geslapen. Maar we hebben liedjes gezongen, ze heeft rustig boekjes lezen en snackjes gegeten. Ik blijf eten in de auto niet echt fijn vinden, maar toe maar. Onder toeziend oog durf ik het nog wel. Om 16.00 uur kwamen we aan bij ons hotel in Rosenheim.

Gasthof Hotel Esterer in Rosenheim

Ik wil het hotel toch even noemen, no-spon, maar gewoon een aanrader. Als je echt een hotel zoekt op de grens Duitsland / Oosterijk dan vind ik dit een aanrader. Super vriendelijk personeel, een grote en schone kamer waar echt met gemak 1 (of wel 2) kinderbedjes op kunnen. En een goed restaurant erbij. Waar niet alleen het eten heel lekker is, maar er is een grote gras-speelweide erbij, die helemaal omheint is. Zodat de kinderen er rustig en heel veilig kunnen spelen.

De bedden liggen lekker en het ontbijt, is klein, maar voldoende keus. Het is ons echt goed bevallen.

Dag twee

Na onze overnachting zouden we nog zo’n vijf uur in totaal moeten rijden naar de camping. Deze dag ging het toch wat minder goed. Mevrouw had gister natuurlijk een lange dag in de auto gemaakt en toen we er weer in stapte protesteerde ze toch redelijk. Tijd voor het eerste cadeautje! Dit was een nieuw boekje. Benthe kan je niet blijer maken dan met een boekje, dus dit was een schot in de roos. Het was nog eens een boekje met muziekjes ook, waarbij ze zelf de knopjes kon induwen.

Dat wij het na vijf minuten al volledig zat waren, namen we dan maar even voor lief.

Rond een uur of 10.00 viel Benthe weer in slaap achter in de auto, we hadden tegen die tijd de eerste tussenstop er ook al weer op zitten. Helaas was ook dit maar een kort slaapje van 45 minuten.

Uiteindelijk hebben we de tweede dag vaak moeten stoppen en elke keer als we weer gingen rijden was een klein cadeautje een welkome afleiding. De grootste hit was (en is nog steeds) een magnetisch tekenbord.

Ook hebben we wel gebruik gemaakt van de iPad. Vooral deze tweede dag. We hadden wat filmpjes van Netflix (Word Party) en van YouTube (Juf Roos) erop gezet en gelukkig was Benthe daar ook wel even zoet mee.

Uiteindelijk kwamen we op de camping aan. Waar lieve vrienden van ons al waren, dus we werden begroet met een lekker koud rosétje en Benthe met extra veel knuffels en kusjes.

En de terug weg? Die deden we in één keer. Maar dat is weer een heel ander verhaal.