Mijn baby van zes maanden wil geen speen meer

Het klinkt als het begin van een threat op een forum: “Help; mijn baby van zes maanden wil geen speen meer”. En een beetje een hulp vraag is het misschien ook wel. Want mijn lieve moppie van zes maanden oud wil geen speen meer als ze naar bed toe gaat. Maar ze wordt alleen rustig genoeg om te slapen met een speentje in. Dus nu blijf ik het voor mezelf herhalen; het is een fase, het is een fase, het is een fase. Hiermee blijf ik hoop houden. Het klinkt allemaal wel heel zwaar nu en dat is het niet hoor. Maar het is wel pittig en ik vind het best heftig ook. Een ontroostbaar kind is zo zielig om te zien en ik gun het geen enkele mama.

Geen speen meer

Benthe wil sinds een goede week nu geen speen meer als ze naar bedje toe gaat. Heel erg vervelend voor haar, maar ook voor ons. Ze gebruikt namelijk nooit een speen, behalve als ze wil slapen. Dan wordt ze er echt rustig van. Zonder speen blijft ze maar door ‘babbelen’, blijft ze onrustig en heeft ze heel veel moeite met het vinden van haar rust. Ideaal dus die speen. Van het één op het andere moment kwam daar vorige week een dag dat ze haar lippen stijf op elkaar hield en de speen steenvast wijgerde.

Bedritueel

In het begin heel grappig en moest ik ook wel lachen, maar het werd toch wel duidelijk dat dit een ‘ding’ zou worden. En inmiddels is dat het ook echt wel. We hadden namelijk een baby die heel rustig en best makkelijk naar bed ging. Liedje op de commode, schone luier, knuffelen, kusjes, soms het laatste beetje van een fles. Dan bedje in, nog een kusje, speentje in, aai over de bol en eigenlijk was ze dan altijd wel weg. Soms nog even na vijf minuten nog een keer de kamer in; weer speentje erin, kusje erop en klaar.

Ik weet het, we waren heel verwend.

Maar nu – Haha – grappig.

Nu is het anderhalf tot twee uur: liedjes zingen, ssssshhh doen, kusjes, knuffels, nog meer liedjes, speentje aanbieden – maar weigeren. Proberen baby te negeren, maar dat wil ook niet; nog een liedje en aaien over haar bolletje, speentje aanbieden – nog steeds weigeren. Diepe zucht, baby knuffeltje aanbieden, baby speelt ermee, aaien op de buik, checken of de luier niet vies is, speentje aanbieden – het weigeren wordt als maar luidruchtiger. Okay, nog een diepe zucht.

Schat neem jij het nu over?

Waarom?

De vraag die ik me dan toch stel – ook al weet ik ook dat er geen antwoord op kom. Waarom? Waarom wil ze opeens geen speen meer? Is het de sprong waar ze waarschijnlijk net uit komt? Is het het warme weer? Zijn het tandjes waar ze last van heeft? Heeft ze oorpijn is er iets anders aan de hand? De combinatie met slecht inslapen, huilen bij neerleggen, geen speen en heel onrustig drinken; was voor ons reden genoeg om even langs de huisarts te gaan. Even dan de lichamelijk oorzaken maar uit laten sluiten. Wat natuurlijk ook gebeurde. Niets aan de hand met ons meisje. En de huisarts had ook geen idee wat het dan wel kon zijn. Ja, zeg het maar bij zo’n kleintje. Het kan van alles zijn en een combinatie ervan.

Rijden, rijden, rijden met het wagentje

Maar het meisje moet toch slapen. En omdat ze vaak nog wel drie slaapjes overdag heeft en dan ’s avonds nog naar bed moet – is vier keer op een dag anderhalf tot twee uur bezig zijn wel echt ontzettend veel. Dus zoeken we andere oplossingen. We hebben al geprobeerd:

  • Wiegen in de kinderwagen – voordeel: we kunnen gewoon aan tafel zitten eten en ik kan rustig de baby in slaap wiegen.
  • Wandelen met de kinderwagen – voordeel: goed voor de stappenteller. Maar duurt lang, we zijn zo een uur onderweg. En overdag is het echt té heet om zo lang te wandelen.
  • Autorijden – wat normaal gesproken zo goed werkt, werkt nu totaal niet meer. In de auto wordt ze nog meer gefrustreerd en gaat ze alleen maar harder huilen.
  • Flesje geven – een extra flesje helpt soms, maar ook dat houdt een keertje op.
  • VSM Chamodent druppels (tegen pijn van doorkomende tandjes) – voordeel: doe een paar druppels op de speen en ze wil de speen wat langer vasthouden (ik weet het – loedermoeder exceptionelle!) maar werkt alleen als ze al heel moe is en al ruim een uur heeft gehuild.
  • Negeren – dit werkt totaal niet
  • Liedjes zingen, shhh geluiden, achtergrond geluiden (radio ect), afleiden met tutdoekje (over gezichtje of armpje strijken) – werkt allemaal niet. Dan is ze wel even afgeleid en houd ze op met huilen, lacht ze zelfs naar ons. Maar het gaat daarna direcht weer over in huilen.

Slapen alleen willen met speen – maar geen speen meer willen. Ons meisje en wij zitten in een vicieuze cirkel. Hopelijk komt het door de warmte en neemt het af als we weer thuis zijn. Dan staat er een airco op haar kamertje en gaat het slapen hopelijk wat beter. Maar mocht je nog een gouden tip hebben? Graag!

Volg mij ook op Instagram en Facebook