De knop is om! – deel één

De knop is omgegaan. Jij en je partner (of jij alleen) zijn er uit: we willen ouders worden!

Wellicht begint jou reis zo begonnen, misschien was het een heel bewust besluit. Of misschien kwam je voor een verrassing te staan? Hoe het ook begint, het is super spannend!

Baby! Nu!

Voor mijn vriend en mij is het heel bewust begonnen. Wij wisten al langer van elkaar dat we allebei een kinderwens hadden. Mijn vriend eigenlijk een nog grotere dan ik (gelukkig is hij heel geduldig en vindt hij dat je hier samen in op moet trekken). Op een gegeven moment was mijn beste vriendin zwanger, een collega en nog een paar stellen in onze omgeving. Midden in deze baby-boom begon het bij mij ook te kriebelen. Ik wilde ook een baby! En ik wilde ook opeens nu een baby! Ik schrok eigenlijk heel erg van mijn eigen gevoelens. Ik wist ook dat ik er nog niet klaar voor was, maar wilde toch nu mijn baby!

Ik heb toen heel bewust mezelf een half jaar gegeven. Eerst kijken of de kinderwens niet alleen het resultaat was van hormonen zijn die door mijn lijf gieren. Als ik het nu over een aantal maanden nog zo graag wil, dan kunnen we misschien eens stappen ondernemen. Gelukkig zwakte het gevoel, dat het allemaal ‘nu’ moest, redelijk af. Ik wilde nog steeds graag met mijn vriend een kindje, maar het moest niet meer direct. Ik kon weer even ademhalen.

Pas op de plaats

Helaas kwamen we toen in een periode terecht die niet stabiel genoeg was. We hadden met Kerst en Oud en Nieuw er met z’n tweeën uitgebreid over gesproken en samen besloten om er in het nieuwe jaar voor te gaan. Wat spannend! We zouden proberen zwanger te worden!

Helaas kreeg mijn vriend begin januari op z’n werk te horen dat zijn contract niet verlengd zou worden. Dat was een domper! Daarnaast voelde ik me al een poos totaal niet meer gelukkig op m’n werk en was al druk aan het solliciteren. Hoewel we allebei goede moed hielden dat er voor ons beide een leuke baan in het verschiet zou liggen (dat moest wel), besloten we wel de plannen even in de ijskast te zetten.

Deze periode heeft gelukkig niet lang geduurd. Vijf maanden later hadden we allebei een nieuwe baan! We zaten weer lekker in ons vel en tijdens de zomervakantie hebben we weer veel gesprekken gevoerd over wanneer we nu dan toch echt ‘zouden beginnen’. We zaten nu in een periode dat we natuurlijk allebei opeens een jaarcontract hadden, eigenlijk was nog niets zeker. Maar dat is niets in het leven…

Dus de dag nadat we terugkwamen van vakantie heb ik een afspraak gemaakt bij de huisarts en in augustus 2016 ging eindelijk dat spiraaltje eruit! Spannend!

In een volgende post zal ik eens vertellen over de tijd nadat het spiraaltje eruit ging.

Hoe is het voor jou begonnen? Was het een verrassing of heb jij/jullie ook bewust een knop omgezet en gezegd “hier gaan we voor!” Ik ben benieuwd! Vertel het me hieronder.

Liefs Linda

Zie hier het vervolg van mijn verhaal: De knop is om – Deel twee

Follow my blog with Bloglovin