Zenuwachtig genieten
Het eerste trimester. Misschien is het niet meer de twaalf weken wachttijd om het iedereen te vertellen, zoals vroeg het geval was. Maar het blijft een trimester waarbij er statistisch een grotere kans is dat dingen fout gaan. En boy…ben ik me daar van bewust.
Ik wil eerlijk zijn op mijn blog. Niet is altijd goed en altijd leuk. Deze dingen gebeuren mij ook. Ik hoop dat iedereen dit op die manier ook kan lezen. Hier hoeft niet iedere zwanger vrouw mee te maken te krijgen, gelukkig niet, maar de onzekerheid zit mij op dit moment erg hoog. En ook hierover wil ik eerlijk en open zijn.
Angst en geluk hand in hand
Iemand zei laatst op social media tegen me dat ik vooral moet gaan genieten. En daar ben ik het helemaal mee eens! Genieten is zo belangrijk voor een zwangerschap. Ik geloof ook in de kracht van positief denken, dat verminderd stress en stress is nou eenmaal niet goed voor een baby. Maar deze laatste paar dagen gaat genieten en hoop echt hand in hand met zenuwen en angst. Ik vind het super moeilijk om volledig en constant op een roze wolk te zitten.
Minder kwaaltjes
Deels komt het denk ik ook omdat ik me zo goed voel de laatste dagen! Ik weet hoe stom het klinkt. Maar ik vond ook geruststelling in de hoofdpijn, de misselijkheid, de moeheid. Ik slaap nog steeds niet geweldig, maar misschien zijn dat zenuwen. Ik ben niet meer zo moe als de afgelopen twee weken. De misselijkheid is amper aanwezig en de hoofdpijn is weg. Mijn borsten zijn veel minder gevoelig dan eerder. Dit alles…. Ik maak me zorgen.
Zekerheid is nog een weekje weg. Volgende week dinsdag krijg ik een echo en daarmee hopelijk wat geruststelling en wat zekerheid. Al duurt het eerste trimester dan nog vijf weken. Het zal spannend blijven.
Hadden jullie hier ook last van? Hebben jullie je zorgen gemaakt? En hoe zette je je daar overheen?
Liefs Linda
Loading...
Esmee
Ik herken het, nou had ik helaas pech dat ik 2 x een vroege miskraam heb gehad voor mijn dochter werd geboren.
Dus de eerste weken was echt stressen en elk dingetje als vermindering van symptomen of een krampje zocht ik op bij mijn grote vriend Google. Ik had het geluk dat ik bij de gynaecoloog liep en zo vaak echos mocht krijgen als ik maar wou. Ik denk ook dat het zenuwachtige gevoel erbij hoort, je lichaam veranderd nou heel erg vanbinnen en ook mentaal bereiden je hormonen je voor op wat komen gaat 🙂 Je hebt het niet in de hand meid, het komt allemaal goed! En het genieten komt ook wel! Zodra je goede echos hebt gezien en je kleine baby kunt voelen is het mooiste wat er is! Heel veel succes dinsdag!