Mijn bevalling; deel 1 – de dagen daarvoor

Eigenlijk begint mijn bevallingsverhaal op donderdag 11 januari; 5 dagen voor de bevalling, alleen wisten we dat toen nog niet.

Ik heb een zeer ontspannen zwangerschap gehad en we hebben altijd een rustige baby gehad die wel aanwezig was in de buik, maar mij nooit ‘bond en blauw’ heeft geschopt. Maar vanaf 32 weken hebben we een aantal momenten gehad waarop de baby niet actief was, ook niet als ik het probeerde uit te lokken. Ik heb al eerder een blog geschreven over “wat als je de baby niet voelt“.

38 weken zwanger

Op donderdag 11 januari was het ook weer zo’n dag. Woensdagmiddag had ik de baby nog gevoeld, maar daarna eigenlijk niet meer. Donderdag rond half vijf ’s middags, na verschillende ’trucjes’ geprobeerd te hebben, heb ik aan de bel getrokken en de verloskundige gebeld. Ik belde daarna mijn vriend die direct uit z’n werk kwam en samen gingen we door naar de verloskundige. Daar mocht ik meteen gaan liggen en we zouden even het hartje luisteren, waarna wij door moesten naar het ziekenhuis voor een ctg en echo. Dit was inmiddels de vierde keer dat dit gebeurde en ik wist hoe het werkte.

Toch was het nu anders. Bij de verloskundige was het wat lastiger om het hartje te vinden. Tijdens de ctg in het ziekenhuis was het hartje wel duidelijk aanwezig. Wij waren inmiddels weer een beetje gerust gesteld. Maar de verloskundige in het ziekenhuis nog niet. Ze haalde de gynaecoloog erbij die de echo ging doen (eerder deed de verloskundige dit altijd zelf). Tijdens alle eerdere echo’s is ons altijd verteld dat we zo’n “heerlijk actieve baby” hadden. Iets wat ik moeilijk vond om te horen, ik voelde haar immers niet.

Maar toen de gynaecoloog de echo maakte zagen we allemaal geen actieve baby. De baby was inderdaad weinig actief, hoewel het hartje nog steeds goed klopte, steeg mijn bloeddruk door de rustige beelden. Dit was anders dan eerder en ik vond het maar eng.

Tijdens de echo werd de doorbloeding van de navelstreng gecontroleerd en de hoeveelheid vruchtwater. Deze waren allebei ruim voldoende. Bij mij werd ook nog bloed afgenomen en ik moest urine laten nakijken. Mijn uitslagen waren goed, behalve dat mijn bloeddruk te hoog was. Dit was nieuw (ik heb altijd een lage bloeddruk) en ik schreef het af aan de stress van het moment.

Conclusie was dat we vanaf die dag elke dag langs moesten komen voor een hartfilmpje en echo.

Met een afspraak voor 9 uur de volgende ochtend gingen we uiteindelijk rond 19.30 uur naar huis toe. Niet geheel gerust gesteld, maar we konden niet veel meer dan het rustig aan doen en morgenochtend terug komen.

ctg filmpje

Vrijdag; 38 weken + 1 dag

’s Ochtends vroeg meldde wij ons weer bij de kraamafdeling van het ziekenhuis. We mochten weer aan de ctg en er werd weer een echo gemaakt. De baby liet nog steeds niet veel activiteit zien op de echo en ook had ik haar nog niet gevoeld sinds de vorige echo. Reden genoeg tot zorgen. Gelukkig was mijn bloeddruk wel normaal.

Na lang wachten op nog meer testuitslagen en overleg tussen verloskundige en gynaecoloog was de conclusie dat we op zaterdag nog een controle zouden doen. Maar we zouden zondagavond de inleiding starten d.m.v. het plaatsen van een ballonnetje.

Hier schrok ik toch van. Ik had me, ondanks dat ik een beval-plan had, niet echt een voorstelling gemaakt van mijn bevalling. Behalve dan van het feit dat het onverwacht zou beginnen en ik de eerste centimeters thuis zou zijn, lekker onder mijn eigen douche en in mijn eigen bed, voordat we de verloskundige zouden bellen en naar het ziekenhuis zouden gaan.

Het enige beeld wat ik had, kon ik dus los laten. We zouden ons nooit hoeven af te vragen “wanneer gaat het nou beginnen?” en ik zou mijn vriend nooit hoeven te bellen op z’n werk dat ‘het’ begonnen was. Nee, het was medisch geworden en het zou zondag beginnen.

Lang weekend

Het hoeft vast niet gezegd te worden dat het een lang weekend werd. We hebben afleiding gezocht op de verjaardag van een vriendin, we zijn lekker nog uit eten geweest met z’n tweeën. En ik heb wel vier keer de vluchtkoffer opnieuw ingepakt.

vluchtkoffer